ورمونت، آلاسکا، هاوایی و مین همه بیلبورد تبلیغاتی را در مرزهای خود ممنوع می کنند. این قوانین چندی پیش وضع شدند. در واقع، آنها در اواخر قرن بیستم زمانی که بیلبوردها، خوب یا بد، به اوج خود برخورد کردند، به وجود آمدند. قبل از ظهور اینترنت و رسانه های اجتماعی در 20 سال گذشته، تبلیغ کنندگان مکان های کمتری برای تبلیغ محصولات و پیام های خود داشتند. فقط چاپی، تلویزیونی و شاید مهمتر از همه بیلبوردهایی وجود داشت که فرصت هایی برای تبلیغات ارائه می کرد.

با توجه به تقاضای زیاد تبلیغ‌کنندگان، بیلبوردها در سراسر کشور شکوفا شدند، نه تنها در شهرها، بلکه در بزرگراه‌های روستایی. در طول سفرهای جاده‌ای، مردم احتمالاً با ده‌ها بیلبورد مواجه می‌شوند که کالاها و خدمات مختلفی را تبلیغ می‌کنند. از پیام‌های مذهبی گرفته تا محصولات تنباکو، بزرگراه‌ها پر از تابلوهای تبلیغاتی بودند.

برای کاهش این امر، بسیاری از ایالت ها مقرراتی را برای تولید بیلبوردها وضع کردند، در حالی که برخی دیگر آنها را کاملاً ممنوع کردند. ورمونت، آلاسکا، هاوایی و مین تنها چهار ایالتی هستند که این کار را انجام می دهند و دلیل مشترکی برای این امر دارند: حفظ زیبایی طبیعی ایالت خود.

قبل از دهه 1980، بزرگراه های مین پر از صدها بیلبورد بود که مواد غذایی و محصولات تنباکو را تبلیغ می کردند. در اواخر دهه 1970، جیمز بی. لانگلی، فرماندار سابق مین، قانونی را امضا کرد که منجر به حذف 8500 بیلبورد شد.

در سال 1927، ممنوعیت بیلبورد هاوایی اجرا شد، که در واقع بیش از 20 سال قبل از اینکه رسما بخشی از ایالات متحده شود، بود. با ناتوانی در استفاده از بیلبوردها، سیاستمداران هاوایی برای تبلیغ کمپین های خود بر بیلبوردهای تبلیغاتی و انسانی تکیه کرده اند.

ممنوعیت بیلبوردهای ورمونت در سال 1968 اعمال شد. به جای بیلبوردها، ایالت ورمونت از تابلوهای مسافرتی برای انتقال اطلاعات مربوط به مسافران استفاده می کند. تابلوهای داخل ساختمان مجاز است توسط مالک ملک نصب شود، اما فقط می تواند 150 فوت مربع مساحت داشته باشد و باید با فعالیت های انجام شده در ملک مرتبط باشد. شهرداری‌های محلی هنوز کمی بر تابلوهای راهنما و راهروهای بزرگراه کنترل دارند.

در 3 نوامبر 1998، آلاسکا یک همه پرسی برای تصمیم گیری درباره سرنوشت تبلیغات بیلبورد در داخل ایالت برگزار کرد. 72.38 درصد به عاری بودن بیلبورد ایالتی رای مثبت دادند، در حالی که 27.62 درصد به آن رای منفی دادند.

در حالی که می توان ادعا کرد که بیلبوردها می توانند زیبایی طبیعی یک منظره را از بین ببرند، اما این ظرفیت را دارند که به محیط زیست بازگردانند. پست وبلاگ هفته گذشته راه هایی را که بیلبوردها یک شکل تبلیغاتی سازگار با محیط زیست هستند را پوشش داد.